تاریخچه فیروزه (Turquoise)

فروشگاه صنایع دستی پارسیان اصفهان

نام قدیم فیروزه، Turquoise است که مى تواند از نام ترکیه آمده باشد؛ زیرا ابتدا معتقد بودند این کانى از کشور ترکیه آمده است (فیروزه به احتمال زیاد از کوه على میرزا در پارس، ایران کنونى، یا شبه جزیره سینا در مصر آمده که هر دو از مناطق قدیمى شناخته شده اى هستند که فیروزه از آنجا استخراج مى شده). به احتمال دیگر، این نام از توصیف فرانسوى سنگ جواهر Pierre turquin به معناى سنگ آبى تیره گرفته شده است. مقاله معرفی صنایع دستی فیروزه کوبی اصفهان

طى هزاران سال، فیروزه آبى تیره جهان در ایران یافت مى شد و اصطلاح فیروزه پارسى مترادف با بهترین فیروزه بود. این مساله در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹۹ هنگامى که ذخایر مهم و مرغوب فیروزه را در باختر و جنوب باخترى آمریکا کشف کردند، تغییر کرد. مواد این ذخایر به خوبى و عیار فیروزه پارسى بود و اکنون بیشترین فیروزه، در آمریکا با عیار بالا استخراج مى شود. هر چند امروزه همچنان فیروزه پارسى برابر یک تعریف از کیفیت فیروزه است تا بیان مبدا و سرچشمه آن.

– ترکیب شیمیایى:

فیروزه از نظر شیمیایى، یک فسفات هیدراته از مس و آلومینیوم است. فیروزه معمولا در مناطق دگرسانى در محل هاى خشک  یا بیابانى یافت مى شود. این مناطق محل هایى هستند که سنگ هاى اصلى بر اثر نفوذ دیگر سنگ ها با فعالیت آتشفشانى یا تحت تاثیر گرما دگرسان شده اند. دگرسانى گرمابى با محلول هاى ماگمایى-که از عمق زمین به وسیله منافذ و شکستگى ها، سطح را تحت تاثیر قرار مى دهند- باعث تغییر سنگ هاى اصلى مى شود. مراحل و عوامل زیادى در ساختن فیروزه دخالت دارند. ابتدا باید یک منبع مس و همچنین فلدسپات آلومینیوم دار نیز موجود باشد.

دگرسانى گرمابى، فلدسپات را مى شکند و‌آلومینیوم لازم براى فیروزه را آزاد مى کند. فسفات معمولا از اسید فسفریک از آپاتیت در طول آلتراسیون گرمابى به دست مى آید. مس معمولا در سنگ میزبان همراه صعود ماگماى داغ تولید مى شود. مس به آسانى در نزدیکى سطح هنگامى که در محلول داغ است، اکسید مى شود و آزادانه با آلومینیوم و اسید فسفریک واکنش مى دهد تا تشکیل فیروزه بدهد. در این زمان، دیگر کانى ها داخل ساختمان فیروزه مى شوند و رنگ هاى مختلف آن را مى سازند.

فرمول شیمیایى (CuAl6(PO4)84H20):

این ساختمان با داخل شدن آهن، کلسیم، منگنز، منیزیم، سیلیکات و روى بسیار بزرگ تر خواهند شد. این عناصر هنگامى که به ساختمان مولکولى فیروزه اضافه مى شوند، رنگ و سختى آن را تحت تاثیر قرار مى دهند. رنگ فیروزه مى تواند آبى تیره تا سبز تیره و رنگ هاى مابین این دو متغیر باشد. معمولا، مس در ساختمان مولکولى فیروزه آبى تیره بیشتر است و آهن داخل شده باعث سبز تر شدن آن مى شود. وامل دیگرى تولید فیروزه را تحت تاثیر قرار مى دهند،

به عنوان مثال سختى فیروزه در ژرفاى ۱۰۰ فوتى زمین زیاد مى شود و همچنین افزایش و دوره حرارت بر سختى فیروزه اثر دارند.فیروزه در شبه جزیره سینا و استرالیا در سنگ ماسه و شیل یافت مى شود. در این مناطق سنگ هاى آذرین وجود ندارند اما سیلیسى شدن که یک فعالیت هیدروترمال و دگرسانى است، روى داده است. سیلیس یک همراه معمول در تولید ذخیره فیروزه است.

خواص فیزیکى : آبى، سبز، آبى-سبز

سختى:۵-۶

شکست نور: ۱٫۶۲

ساختمان بلورى: ترى کلینیک

وزن مخصوص: ۲٫۹-۲٫۶

فیروزه اپک است و در مقیاس موس، سختى آن متغیر است. معادن ژرف مانند فیروزه مى توانند در مقیاس موس، سختى کمى بیشتر از ۲ داشته باشند و در جایى که معدن جواهر نزدیک سطح باشد، سختى مى تواند بیشتر از ۶۶ باشد. سختى با توجه به فاکتورهاى مختلف متفاوت مى شود. در انواع سنگ هاى سیلیسى که دانه هاى کوارتز حاضر هستند، سنگ به اندازه کافى براى استفاده در جواهرسازى سخت خواهد شد. اگر سیلیسى شدن اتفاق نیفتد، فیروزه احتمالا شبیه گچ، خلل و فرج دار و نرم خواهد شد که در جواهر سازى کاربرد ندارد. رطوبت باعث خواهد شد رنگ فیروزه سبز گردد.

این امر در زمین و جوارات با جذب رطوبت و نفت صورت مى گیرد. یروزه اغلب حاوى مس، آلومینیوم و فسفر است. دیگر عناصر مى توانند جانشین درصدى از آنها گردند و ساختمان مولکولى را تغییر دهند. به عنوان مثال ۲ کانى کمیاب کالکوسیدریت و فاوستیت در فیروزه موجود هستند. معمولا جانشینى آلومینیوم با آهن و روى، تنها رنگ فیروزه را تغییر مى دهند.

کابرد فیروزه

فیروزه کوبی هنری است آکنده از خلاقیت و امکان استفاده ی آن بر روی هر شیء فلزی وجود دارد.

معرفی صنایع دستی اصفهان
فروش محصولات فیروزه در فروشگاه صنایع دستی پارسیان فیروزه کوبی

بازدید از فروشگاه