معرفی ملیله کاری اصفهان
تاریخچه ملیله کاری (Filigree)
در ابتدای معرفی ملیله کاری اصفهان به قدمت و پیشینه آن و هنر ملیله کاری میپردازیم. کهنترین اشیای کشف شدۀ ملیلۀ ایران، ۵۵۰ تا ۳۳۰ سال قبل از میلاد، به دورۀ هخامنشیان برمیگردد. اکتشافات باستانشناسان در «دورا اروپوس» نشان دهندۀ این واقعیت است که طی سالهای ۳۳۰ تا ۲۲۴ قبل از میلاد مسیح نیز، ساخت مصنوعات ملیله در ایران رواج زیادی داشته است. در کاوشهای باستانشناسی در مناطقی در ایران نظیر همدان، شوش و گنجینۀ جیحون، آثار کشف شده، وجود ملیله کاری و مهارت صنعتگران استادکار ملیله در ایران، پیش از میلاد را نشان میدهد.
در کتاب «شاهکار هنر ایران» پروفسور «آرتور اپهام پوپ»، ضمن اشاره به زرگری و نقره کاری در سالهای بعد از ظهور اسلام، به تعدادی آثار ملیله در منطقۀ «ری» که متعلق به قرن ۱۲ میلاد است، اشاره دارد. چون بیشتر اشیاء ملیلۀ ایران از جنس طلا و نقره بوده، در گذشته به دلیل استفاده مجدد از فلز آن، آنها را ذوب میکردهاند و متأسفانه به همین خاطر، نمونه های زیادی از آن آثار، اکنون از بین رفته و در دسترس ما نیست و تنها از دوران قاجاریه به این طرف، تعدادی سر قلیان، گیرۀ استکان یا سینی در سایزهای مختلف، سینهریز و گوشواره باقی مانده که بخشی از آنها در موزههای داخلی و خارجی و برخی دیگر در کلکسیونهای خصوصی و خانوادگی و نزد خانوادهها نگهداری میشوند.
امروزه، ملیله کاری بیشتر در شهرهای زنجان، اصفهان، تبریز و تهران گسترش و رواج دارد.در ادامه معرفی ملیله کاری اصفهان به تعریف ملیله سازی می پردازیم.
برای مشاهده و خرید ظروف ملیله از فروشگاه صنایع دستی پارسیان اصفهان در انواع مختلف وارد شوید.
ملیله سازی ( Filigree Making )
ملیله سازی عبارت است از ساخت ظروف و وسایل تزیینی نقره است که از کنار هم قرار گرفتن تعداد بسیارزیادی مفتول نقره در قالب ریز نقش هایی چون اشک، جغه، برگ، پیچک ، ترمه و غنچه به دست می آید. ملیله سازی یکی از برجسته ترین و در عین حال ظریف ترین صنایع فلزی ایران می باشد که وام دار هنرمندانی است که با ابزارهای بسیارساده با حوصله فراوان به خلق آثاری ارزشمند مبادرت ورزیده اند .
ملیله سازی سابقه ای دیرینه دارد ، پروفسور پوپ نیز به آثاری از ملیله متعلق به قرن ۱۲ م اشاره کرده است .ملیله کاری تا قبل از دوره پهلوی به عنوان هنر بومی زنجان در این شهر معمول بوده است . منتها در زمان حکومت رضا خان با مهاجرت تعدادی از هنرمندان این شهر به تهران و اصفهان در سایر نقاط کشور نیز رواج می گیرد . برای تهیه نوار ملیله، نقره با عیار ۱۰۰ را پس از ذوب کردن به صورت مفتول در می آورند سپس ان را حرارت می دهند و از میان دستگاه نورد عبور می دهند. عمل حدیده کردن را تا بدست آمدن ضخامت مورد نظر ادامه می دهند که به آن نوار ملیله می گویند .
ملیله ساز بعد از تهیه قالبی که به شکل محصول مورد نظر است قالب را روی یک صفحه مسی قرار داده و تمام سطح آن را موم اندود می کنندسپس نواری را که پهنایی بیش از نوار ملیله دارد در اطراف قالب می گذارند تا شکل قالب را به خود گرفته و در موم فرو رود . بعد ازاین مرحله به وسیله پنس پیچ های ملیله را متناسب با طرح مورد نظر با دقت در کنار هم می چینند. پس از چیدن ملیله ها تمام سطح قالب با پودر تنکا (پایان آورنده نقطه ذوب لحیم نقره) و گرد لحیم پوشانده شده و طی عمل حرارت دادن ،گرده لحیم را ذوب می نمایند که باعث اتصال پیچ ها می گردد. قسمت های لحیم کاری شده باید به گونه ایی پرداخت شود که محل های اتصال قابل رویت نباشد . ظرافت و در عین حال تمیزی کار در هنر ملیله بر سطح کیفیت و ارزشمندی محصول تولید شده اثر گذار می باشد.
کیفیت محصولات ملیله به ریز و درشت کار شدن مفتول بستگی دارد که نتیجه دقت و زمان بیشتر هنرمند است . نوع آبکاری برقی و دستی در مقاوم بودن محصولات در برابر رطوبت و نور مستقیم خورشید تاثیر مستقیم دارد.
روش ساخت ملیله کاری
مواد اولیه و ابزار ملیله کاری
برای ساخت ملیله، از دو نوع ماده اصلی و فرعی استفاده میشود. مواد اصلی آن مانند طلا، نقره و مس و مواد فرعی شامل: موم، زغال، مواد پاککننده، لحیم، تنه کار و بوره است.
مواد اصلی آن، به صورت خام در طبیعت وجود دارد که به شمش تبدیل و به صورت ورق ورق بریده و از آن استفاده میگردد.
ابزار ملیله کاری تقریباً شبیه زرگری است و برخی از این ابزار و ادوات شامل : کوره با دم برقی، بوته، ریچه، دم باریک، سندان، چکش در اندازههای مختلف، فرچه یا برس سیمی و غیره میباشد.
مراحل تولید ملیله
برای ساخت نوار ملیله، بعد از انتخاب نقره با عیار مورد نظر و مناسب، آن را در کوره قرار داده و ذوب میکنند و پس از ذوب شدن، داخل ریچه ریخته تا سرد شود. در این مرحله ملیله های نقرهای به طول تقریبی ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر و قطر حدود ۵ میلیمتر ساخته میشود. پس از آن، مفتول نقرهای به دست آمده را بر روی سندان گذاشته و با چکش تبدیل به میلهای چهار پهلو کرده و توسط چراغ کورهای یا شعلۀ گاز، حرارت داده تا نرم و قابل انعطاف شود، پس از آن، در دستگاه نورد قرار داده و به صورت مفتولهای باریک با قطر دلخواه در میآورند. مفتولهای باریک مجدداً در کوره قرار داده شده و حرارت میبینند، سپس آنها را موم اندود کرده تا آمادۀ حدیده کردن شوند.
برای حدیده کردن، مفتولهای نقره را از بزرگترین سوراخ حدیده عبور داده، سپس آنها را از سوراخهای کوچکتر و در پایان از کوچکترین سوراخ حدیده عبور میدهند تا به مفتول بسیار نازک و ظریف با قطرهای یکسان و یکنواخت تبدیل شود. سپس دو رشته از این مفتولهای نازک را به صورت دولا با هم میتابانند و آن را از میان قسمت مسطح غلتک دستگاه نورد عبور میدهند و در نهایت نوار باریکی به قطر تقریبی ۱ تا ۵/۱ میلیمتر از دستگاه نورد، خارج میگردد که به آن ملیله گفته میشود.
بعد از ساخت و آماده شدن نوار ملیله، برای ساخت اشیاء ملیلهای، ابتدا یک صفحۀ فلزی مستطیل شکلی که عمدتاً از جنس مس و دارای ابعاد و اندازههای مختلف است را با لایهای به ضخامت ۳ الی ۴ میلیمتر کاملاً موماندود کرده، سپس قالبی که به شکل محصول مورد نظر بریده شده است را روی صفحه مسی قرار داده و نوار نقرهای را که پهنایش از نوار ملیله بیشتر است، از اطراف قالب میگذرانند تا شکل قالب را به خود گرفته و درون موم قرار گیرد. پس از آن، به وسیلۀ دیوارههای بعدی، طرح کلی را قسمتبندی کرده و میانۀ سطوح را با نقشهای ملیله که قبلاً با نوار ملیله ساخته شده بود، پر کرده و در پایان، توسط مفتولهای بسیار ظریف، نقوش را به همدیگر متصل میکنند تا اشکال ساخته شده به هم نخورد و نهایتاً اسکلت ملیلۀ ساخته شده را با ذوب کردن موم، از صفحۀ مسی جدا مینمایند.
این اسکلت را بر روی سطح صاف و همواری قرار داده و مقداری گردۀ لحیم که شامل مخلوطی از براکس و برادۀ نقره است را روی آن میریزند و شعلۀ گاز را بر روی آن حرکت داده تا کمی گرم شود. در اثر حرارت دادن، گردۀ لحیم ذوب شده و این کار باعث اتصال نقشهای کوچک به یکدیگر و همچنین به دیوارههای نقش میگردد. پس از این کار سیمهای فولادی را بریده و محصول تقریباً آماده شده را در محلول رقیق اسید سولفوریک و یا در داخل ظرف حاوی زاغاب(محلول زاج سفید و آب) جوشانده تا اضافات و لکههای روی نقره برطرف شود. در انتها، جهت پاک کردن محصول ساخته شده و از بین بردن ناهمواریهای موجود، با کمک یک برس سیمی ظریف، آن را پاک کرده و پرداخت میکنند.
یک نوع دیگری از ملیله نیز با خم کردن و لحیم دادن صفحات ملیلهای ساخته میشود. بدین صورت که ابتدا از ملیله، صفحاتی به اندارههای مورد نظر تهیه و سپس با این صفحات محصولاتی مانند پایۀ استکان و لیوان، سینی، قندان، قاشق چایخوری، قاب عکس، گل سینه و… میسازند سپس دسته و پایۀ آن را با نقرهای با عیار پایینتر ساخته و بر روی آن سوار میکنند.
نقشهای رایج ملیله کاری
همانند سایر نقشهای کار شده در صنایع دستی که بیشتر ذهنی و الهام گرفته از طبیعت و طرح و نقشهای سنتی هستند، در ملیلهکاری نیز، اینگونه طرح و ریزنقشها متداولتر هستند.
برخی از متداولترین آنها شامل: اشک، جغه، پیچک، ترمه و غنچه، واو ملیله، دو چشم، برگ و… هستند که هر کدام از آنها از ویژگیهای خاص خود برخوردارند.
محصولات ملیله کاری
همانگونه که در بخشهای قبلی ذکر شد، محصولات ملیلهکاری عبارتند از: انواع مختلف تزئینی و زینتی. محصولات ملیلهکاری تزئینی شامل شربتخوری، گل سفید، قاب عکس، بشقاب، شیرینی و شکلاتخوری، سینی، آینه و شمعدان و … و انواع مختلف زینتی آن همچون گوشواره، زنجیر، گلسینه، سنجاق میباشند.
برای مشاهده و خرید انواع صنایع دستی اصفهان با بهترین قیمت و کیفیت از معتبرترین فروشگاه آنلاین صنایع دستی اصفهان وارد شوید.